przewodnik

сущ.

• вожак

• вождь

• гид

• глава

• главарь

• дорога

• кондуктор

• лидер

• маршрут

• проводник

• провожатый

• путеводитель

• путь

• руководитель

• руководство

• справочник

• экскурсовод

* * *

1) (książka – przewodnik turystyczny) путеводитель

2) przewodnik (książka – poradnik) пособие, руководство

3) przewodnik (osoba – przewodnik niedomego) вожак, поводырь

4) przewodnik (osoba – przewodnik wycieczki) гид, экскурсовод

5) przewodnik (osoba – przywódca) предводитель

6) przewodnik (stada) вожак

7) przewodnik (np. elektryczny) проводник (напр. электичества)

8) przewodnik (osoba – np. przewodnik górski) проводник (напр. горный), провожатый

kol. konduktor ж.-д. проводник

* * *

♂ 1. проводник, провожатый; гид;

2. (przywódca) предводитель; 3. (stada) вожак; 4. (książka) руководство ň; путеводитель; 5. физ. хим. проводник;

● koniec języka za \przewodnika посл. язык до Киева доведёт

* * *

м

1) проводни́к, провожа́тый; гид

2) (przywódca) предводи́тель

3) (stada) вожа́к

4) (książka) руково́дство n; путеводи́тель

5) физ., хим. проводни́к

•

- koniec języka za przewodnika